Türkiye'nin geleneksel el sanatları, tarih ve kimlik zenginliği taşıyan kültürel bir mirastır. Bunların korunması hem zanaatkarların hem de bir bütün olarak toplumun ortak çabasını gerektirir. Her şeyden önce yerel esnafın ürünlerini satın alarak desteklemek önemli. Bu sadece zanaatkarların ekonomik istikrarına katkıda bulunmakla kalmıyor, aynı zamanda onları işlerine devam etmeye motive ediyor.Ayrıca eski tekniklere ilişkin bilgilerin korunmasına olanak tanıyan özel kültürel programların oluşturulması gerekmektedir. Atölye çalışmaları, el sanatları festivalleri veya tematik sergiler gibi girişimler gençlerin ilgisini çekmeye ve gelenekleri onlara aktarmaya yardımcı oluyor. Genç nesle sadece tekniğin değil, aynı zamanda sembolizmin ve el sanatlarının tarihinin öneminin öğretilmesi bu mirasın korunmasını sağlar.